بررسی مقایسه ای یادگیری حل مسئله و سخنرانی بر آگاهی و عملکرد دانشجویان پرستاری

مقدمه: آموزش با رویکردهای یادگیری فعال و دانشجو - محور در بهبود مهارت حل مسأله موثر است. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر آموزش به شیوه مبتنی بر حل مسئله و سخنرانی بر آگاهی و عملکرد دانشجویان پرستاری اجرا شد. روش کار: این مطالعه ­ی نیمه تجربی دو گروهه با طراحی پیش و پس آزمون در سال 1394 بر روی 64 دانشجوی نیم سال سوم رشته پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی قم که درس بررسی وضعیت سلامت را انتخاب نموده بودند، صورت گرفت. دانشجویان بصورت تصادفی به دو گروه (32 نفره) تقسیم شدند. پس از آموزش به دو شیوه حل مسئله و سخنرانی، میزان آگاهی و عملکرد در هر دو گروه، به­ترتیب با استفاده از پرسشنامه و چک لیست دو ماه پس از آموزش اندازه­ گیری شد. داده­ ها با استفاده از آزمون میانگین، انحراف معیار، فیشر، تی مستقل و زوجی  تجزیه و تحلیل با سطح معنی داری (0/05=p) انجام شد. یافته ها: آموزش سبب افزایش معناداری در میانگین نمرات آگاهی  (92/1±66/9) و عملکرد (41/1±16/4) در گروه یادگیری بر اساس حل مسئله نسبت به گروه سخنرانی با میانگین (9/1 ± 28/6) برای آگاهی و (71/1 ± 81/2) برای عملکرد شد.  تفاوت معنی­ داری بین گروه سخنرانی و حل مسئله قبل از مداخله به لحاظ میزان آگاهی وجود نداشت (574/0 p=).  نتیجه گیری: اگرچه هر دو شیوه­ ی آموزشی موثر بودند اما روش حل مسئله در ارتقاء آگاهی و عملکرد، موثرتر از روش سخنرانی نشان داده شد؛ از آن­جایی که، مدرس در این روش روند بحث را مدیریت کرده، بازخورد مثبت می­دهد و در نهایت خلاصه سازی می­ کند، به نظر موثرتر است